Weer een maand voorbij...
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Iris
12 Juni 2009 | Australië, Brisbane
Zo langzaam als de tijd kon gaan wanneer ik voor de 8ste keer aan dezelfde persoon probeerde uit te leggen dat het logisch is dat een zorgverzekering geen vergoedingen toekent op het moment dat er een betalingsachterstand in premie is van 1,5 jaar (geen grapje), zo snel gaat de tijd hier. Hij vliegt: inmiddels ben ik al meer dan 2 maanden weg van huis en heb ik vandaag zowaar de laatste cursusdag gehad. Aanstaande woensdag is het officiele examen voor de onderdelen: luisteren, lezen, schrijven en iets wat ze “use of english” noemen en waarmee ze je vocabulaire en grammatica testen. De spreekvaardigheidstest heeft afgelopen week plaats gevonden.
Dit startte met een kleine introductie van jezelf, nu ken ik mezelf gelukkig best goed, dus dat was geen probleem. Hierna kreeg je een plaat met drie foto’s, waarvan je er twee moest uitzoeken om met elkaar te vergelijken, verschillen in te zoeken en twee vragen over moest beantwoorden, allemaal in een minuut. Vervolgens was het de bedoeling dat je samen met een partner (een moeder, 42, uit Chili die me de wijze woorden “It is better to lose a minute in your life, than to lose your life in a minute” geleerd heeft, als ik per ongeluk te laat de les in kwam omdat ik hoe dan ook een kop koffie wilde halen in de ochtend (als de bus te laat komt, is dat tenslotte niet mijn schuld)) een discussie voerde over een bepaald thema en kreeg je als slot een aantal random vragen. Deze waren me op het lijf geschreven: waarom willen sommige mensen niet op de foto? Nou, gewoon, omdat ze niet fotogeniek zijn :). En heel toevallig, had ik de avond voor het examen wat foto’s doorgesproken die tot dezelfde conclusie leidde, zodat ik het woord fotogeniek ook in het Engels wist.
Wat heb ik verder voor spannends meegemaakt? Op een doodgewone woensdagmiddag probeerde ik zoals iedere dag met de bus naar huis te komen. Ergens halverwege was er paniek, wijkte de bus van zijn route af en stapten er wat mensen uit. Ik had niet helemaal door wat er aan de hand was (mijn cursus Engels had ook nog zo’n 3 weken te gaan), maar omdat ik zeker wist dat ik in ieder geval niet de nieuwe richting van de bus op moest, stapte ik uit. Misschien is dit ook het moment om te vertellen dat het al ongeveer 50 uur achter elkaar heel hard aan het regenen was, een tropische bui in de breedste zin van het woord. Nog nooit heb ik zo ontzettend veel regen gezien die met zoveel geweld naar beneden kwam en zo lang bleef hangen. Ik besloot verder naar huis te wandelen tot ik erachter kwam waarom de bus niet deze kant op was gegaan. De weg was een grote rivier geworden. Ook de rest van Brisbane was chaos vanwege de hoeveelheid water en mijn ritje van 25 minuten liep uit tot 3 uur. Maar wat maakt het uit, ik ben in Australie.
Inmiddels heeft mijn leven hier ook een routine gekregen: omdat ik de omgeving al voor een groot deel heb gezien en die anonieme donor voor het spekken van mijn bankrekening wel erg anoniem blijft, heb ik het grootste deel van de weekenden met vriendinnetjes doorgebracht in Brisbane. Voor een mentale voorbereiding van het examen had ik mezelf voor de komende dagen getrakteerd op een stedentrip naar Melbourne, maar omdat het Mexicaanse griepsvirus (die hier trouwens varkensgriep wordt genoemd) de Grote Oceaan is overgestoken en momenteel 80% van zijn slachtoffers in Melbourne en omgeving zoekt, heb ik me bedacht. Een griepje kan ik wel aan, maar vanaf donderdag vlieg ik samen met Camila naar het einde van de wereld om een weekje rond eilanden in de Pacific te zeilen en de medische voorzieningen daar zijn niet om over naar huis te schrijven. Bovendien, chillen in een hangmat, cocktails drinken uit een kokosnoot en genieten van een uitzicht op helder blauw water, witte stranden en palmbomen is gewoon beter zonder griep.
Na dit exotische avontuur, ben ik nog een paar dagen in Brisbane om onder andere mijn grote hoeveelheid spullen terug te brengen tot de 23 kilo die in een backpack past (en die paar dagen heb ik zeker nodig), voordat ik naar Sydney vlieg waar het echte reizen gaat beginnen!
Dit startte met een kleine introductie van jezelf, nu ken ik mezelf gelukkig best goed, dus dat was geen probleem. Hierna kreeg je een plaat met drie foto’s, waarvan je er twee moest uitzoeken om met elkaar te vergelijken, verschillen in te zoeken en twee vragen over moest beantwoorden, allemaal in een minuut. Vervolgens was het de bedoeling dat je samen met een partner (een moeder, 42, uit Chili die me de wijze woorden “It is better to lose a minute in your life, than to lose your life in a minute” geleerd heeft, als ik per ongeluk te laat de les in kwam omdat ik hoe dan ook een kop koffie wilde halen in de ochtend (als de bus te laat komt, is dat tenslotte niet mijn schuld)) een discussie voerde over een bepaald thema en kreeg je als slot een aantal random vragen. Deze waren me op het lijf geschreven: waarom willen sommige mensen niet op de foto? Nou, gewoon, omdat ze niet fotogeniek zijn :). En heel toevallig, had ik de avond voor het examen wat foto’s doorgesproken die tot dezelfde conclusie leidde, zodat ik het woord fotogeniek ook in het Engels wist.
Wat heb ik verder voor spannends meegemaakt? Op een doodgewone woensdagmiddag probeerde ik zoals iedere dag met de bus naar huis te komen. Ergens halverwege was er paniek, wijkte de bus van zijn route af en stapten er wat mensen uit. Ik had niet helemaal door wat er aan de hand was (mijn cursus Engels had ook nog zo’n 3 weken te gaan), maar omdat ik zeker wist dat ik in ieder geval niet de nieuwe richting van de bus op moest, stapte ik uit. Misschien is dit ook het moment om te vertellen dat het al ongeveer 50 uur achter elkaar heel hard aan het regenen was, een tropische bui in de breedste zin van het woord. Nog nooit heb ik zo ontzettend veel regen gezien die met zoveel geweld naar beneden kwam en zo lang bleef hangen. Ik besloot verder naar huis te wandelen tot ik erachter kwam waarom de bus niet deze kant op was gegaan. De weg was een grote rivier geworden. Ook de rest van Brisbane was chaos vanwege de hoeveelheid water en mijn ritje van 25 minuten liep uit tot 3 uur. Maar wat maakt het uit, ik ben in Australie.
Inmiddels heeft mijn leven hier ook een routine gekregen: omdat ik de omgeving al voor een groot deel heb gezien en die anonieme donor voor het spekken van mijn bankrekening wel erg anoniem blijft, heb ik het grootste deel van de weekenden met vriendinnetjes doorgebracht in Brisbane. Voor een mentale voorbereiding van het examen had ik mezelf voor de komende dagen getrakteerd op een stedentrip naar Melbourne, maar omdat het Mexicaanse griepsvirus (die hier trouwens varkensgriep wordt genoemd) de Grote Oceaan is overgestoken en momenteel 80% van zijn slachtoffers in Melbourne en omgeving zoekt, heb ik me bedacht. Een griepje kan ik wel aan, maar vanaf donderdag vlieg ik samen met Camila naar het einde van de wereld om een weekje rond eilanden in de Pacific te zeilen en de medische voorzieningen daar zijn niet om over naar huis te schrijven. Bovendien, chillen in een hangmat, cocktails drinken uit een kokosnoot en genieten van een uitzicht op helder blauw water, witte stranden en palmbomen is gewoon beter zonder griep.
Na dit exotische avontuur, ben ik nog een paar dagen in Brisbane om onder andere mijn grote hoeveelheid spullen terug te brengen tot de 23 kilo die in een backpack past (en die paar dagen heb ik zeker nodig), voordat ik naar Sydney vlieg waar het echte reizen gaat beginnen!
-
12 Juni 2009 - 10:49
Sanne:
Iris!
Heb je ook foto's van die overstroming?
Laat me weten of je je cursus hebt gehaald (ik ga er wel van uit). Hier is het momenteel niet zo heel goed weer, wat eigenlijk best uitkomt wat over 2 weken hebben we de laatste tentamens. By the way: zaterdag 29 augustus vier ik mn verjaardag in Utrecht. Dus zet dat alvast in je agenda. Je komt de 28ste terug toch??
kus Sanne -
12 Juni 2009 - 11:27
Sebastiaan:
Leuk verhaaltje Iris! Ben benieuwd naar je backpack verhalen!
Kus Sebas -
12 Juni 2009 - 12:21
Monique:
Hee Iris!
Wat een hilarisch verhaal was het weer!!!
De tijd vliegt ook hier voorbij! Nog maar twee weekjes en wij komen naar je toe :)
Balen van je tripje naar Melbourne, maar verstandig dat je je weerstand niet op de proef gaat stellen! Laten we hopen dat het grootste besmettingsgevaar daar blijft, want dan hebben wij er geen last van!
Succes met je examen (maar dat komt vast goed als je weet wat fotogeniek is in het engels ;) ) en daarna veel plezier met je exotisch avontuur!
xje Monique -
12 Juni 2009 - 12:37
Iris:
Lekker bezig Ierie! Ik wil alleen niet dat je nog omgaat met morbide oude vrouwen uit Chili. XXX -
12 Juni 2009 - 13:38
Marjon:
Hoi Iris,
Leuke verhalen heb je weer. Veel succes met je examen en veel plezier op je volgende avontuur.
Groetjes uit een zonnig Geffen. -
14 Juni 2009 - 16:34
Ellen:
Hihi..chick wat een leuke verhalen heb je allemaal weer!
Ik ben jaloers op de relaxtheid waarmee je alles in het (australische) leven tegemoet gaat, EN op je aankomende Bountry-strand reisje ;)!
Hele dikke kus uit Tilburg -
14 Juni 2009 - 17:17
Elientje:
Chick je weet het woord fotogeniek in het Engels?! Het moet niet gekker worden! Leuk verhaaltje weer, heerlijk om te lezen en dan nog eens te lezen, tussen het studeren door! Veel succes met je examen woensdag maar gezien de voorbereiding moet dat toch zeker wel gaan lukken! En daarna veel plezier natuurlijk op je eiland tripje! Voordat je dan verder gaat reizen wil ik nog wel een update hoor! Dikke kus! -
16 Juni 2009 - 18:31
Tante Annelies:
Hoi Iris,
Voor morgen heel veel succes met je examen, dat zal je wel weer met bravour doorlopen. Heb je het al vernomen dat mama op 17 juli as voor een heel weekje lekker naar mij
toe komt.
We zijn van alles van plan, lekker rustig ontbijten, shoppen in Innsbruck of op de Brennerpass of in Sterzing, en natuurlijk mag ook het bergje op en bergje af niet ontbreken, en dan nog in Samnaun lekker parfumpjes uitproberen.
We hebben er allebij erg zin in.
Veel plezier op de Fidji
Eilanden wenst vanuit Tarrenz je tante Annelies -
17 Juni 2009 - 09:42
Lauri:
Hoi Iris,
Volgens mij gaat het helemaal goed komen met dat examen! Alvast veel plezier straks met backpacken..
Liefs Lauri -
20 Juni 2009 - 17:50
Maureen:
Hallo daar
Ik lees dat het allemaal wel erg goed met je gaat.Beetje late reactie maar zat op je hyves te kijken en ineens viel het kwartje dat je natuurlijk zwaar relaxt in Australie zit. Natuurlijk heeft ons Mam het erg vaak verteld dat je naar Australie ging, sorry maar de tijd gaat ook zo snel. Meisje geniet ervan en tot in augustus een keer en dan wordt het echt heel erg hoog tijd dat ik naar Utrecht kom of dat we in ieder geval eindelijk een borrel gaan drinken samen.
dikke kus Maureen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
