VIP, Orang oetans & meer.
Door: Iris
Blijf op de hoogte en volg Iris
21 Augustus 2009 | Maleisië, Kuala Lumpur
Als ik niet beter zou weten zou ik zomaar kunnen denken dat ik beroemder ben dan Madonna. Een dagje Borobodur & Prambanan (tempelcomplexen op Centraal Java) resulteerde in een fotosessie met een kleine 100 Indonesiërs (zowel met meisjes van 10 als met oudere mannetjes van 70). De meesten konden de moed verzamelen om te vragen of ze samen met ons vastgelegd mochten worden (nadat ze ons 5 minuten giechelend hadden aangestaard), maar sommigen sprongen gewoon bij ons in de buurt en lieten vrienden wat kliekjes schieten, waarna ze weer pijlsnel verdwenen. Het leven van een ster gaat niet over rozen.
Om te voorkomen dat we echt sterallures zouden krijgen, vertrokken we net op tijd naar Yogjakarta. Daar kan ik kort over zijn: ons hotel had een groot zwembad en daar hebben we gebruik van gemaakt. Enerzijds om die bruine tint nog wat bruiner te maken (ik ben over een week immers al terug!), anderzijds om even bij te komen van alle indrukken van de afgelopen tijd. Indonesië kan heel hectisch zijn en de moskeeën die iedere dag stipt om kwart voor 5 een half uur gaan bidden/zingen met luidsprekers aan zodat je thuis ook mee kan doen, zijn niet bevorderlijk voor een goede nachtrust.
Vanuit Yogja zijn we met een 8 uur durende treinrit door groen berglandschap, rijst terrassen en watertjes naar Bandung vertrokken. Treinen is een fantastische manier van reizen en niet in de laatste plaats vanwege het idiote verkeer op de weg. In Bandung hebben we wat resten uit de Nederlandse tijd bekeken, zijn we afgezet door een taxichauffeur die 20 minuten rond heeft gereden om ons van het treinstation naar het hotel te brengen, terwijl dit eigenlijk nog geen 500 meter uit elkaar lag (ok, misschien hadden wij wat meer research moeten doen) en dachten we dat we in een hippe bar beland waren, maar bleek dit een plek te zijn waar vrouwen worden opgepikt. Dit verklaarde meteen waarom ons gevraagd werd of we soms "vers vlees" waren (misschien had daar het lampje moeten gaan branden).
Vanuit Jakarta, waar we de oude stad Batavia rond zijn geweest en heerlijk hebben geluncht in een prachtig oud Nederlands koloniaal gebouw, vlogen we naar Medan op Sumatra. In no time hadden we een prive chauffeur met auto geregeld voor de komende 5 dagen, met als eerste stop Bukit Lawang.
Een dag zoals we die daar hebben beleefd is wat reizen zo ontzettend top maakt. 's Ochtends loop je in de jungle om op een afstand van nog geen meter een echte orang oetan te zien (de jungle was nat en glad en daar heb je een fijne motoriek voor nodig. Als ik er weer eens onderuit gleed spraken de gidsen de bemoedigende woorden; oh, you are a city girl, we are jungle boys!, waarna ze met zijn tweeën op hun teenslippers mij op mijn stevige schoenen naar beneden hielpen).
De jungle boys wilden ons de rest van de dag ook op sleeptouw nemen. Zo crossten we 's middags op de brommer door Bukit Lawang en waren we 's avonds eregasten op een echte Javaanse bruiloft. Daar heb ik de meest bizarre momenten uit mijn leven beleefd. Een sessie "Black Magic": geesten van voorouders worden opgeroepen waarna het nageslacht (vooral jonge mannen) door deze geesten worden bezeten. Mannen uit het publiek beginnen ineens spastisch te stuiteren op het moment dat de geest het lichaam binnentreed en gaan vervolgens bloemen eten, op blote voeten door het vuur dansen, krijgen het idee dat ze een aap zijn en maken met blote tanden een kokosnoot open en staan tussendoor in een trance te dansen. Ongelooflijk, maar ik heb het met mijn ogen zien gebeuren.
Hierna konden we nog niet gaan slapen, dus sloten we de dag af in een bar ergens boven op een berg. Er moest en zou gedanst worden, dus werd er een hele Michael Jackson CD gedownload en mochten we niet naar huis voordat alle nummers gespeeld waren. Daar stonden we dan: als enige Westers, vrouw en boven de 1m60 te midden van heel veel jungle boys. Je had er bij moeten zijn.
Stop 2 was Berastaggi, waar we een duik in hotpools hebben genomen en wat Batak dorpjes hebben bezocht. Batakkers zijn de oorspronkelijk bewoners van Sumatra en hebben hun eigen interessante cultuur, waarin bijvoorbeeld schoonzoon en schoonvader niet rechtstreeks met elkaar mogen praten en een gebruiksvoorwerp gebruiken:
Schoonzoon: Hé asbak, ik heb dorst, kan je met vertellen waar ik wat te drinken kan vinden?
Schoonvader: Asbak, als je naar rechts gaat en de keuken in loopt vind je het in het onderste kastje.
Niet omslachtig toch? Bijna ben ik hier Nienke kwijt geraakt, toen een vrouw haar vrijgezelle broer als ideale huwelijkskandidaat aanbood. Gelukkig vroeg Nienke om wat meer bedenktijd, zodat we dezelfde dag nog verder konden gaan naar Samosir eiland in Lake Toba.
Bij gebrek aan een tweede brommer bestuurder voor een rondtocht over het eiland, besloot ik het heft in eigen handen te nemen. Stiekem vond ik dat best een goed idee, omdat ik nu zelf mijn snelheid en mijn inhaalmanouvres kon bepalen en zo wierpen de oefeningen van vroeger op mijn broertje zijn Thomas toch nog zijn vruchten af (ik heb altijd geweten dat dat ergens goed voor zou zijn :-)). Klein probleem was dat ik geen enkele vorm van een licentie had, maar de enige politieman op het eiland was hier niet van onder de indruk en overhandigde mij zijn eigen brommer (zonder nummerplaat), omdat deze veiliger zou zijn.
Na een uitgebreidde massage in de plaatselijke salon was het al weer tijd om terug te rijden naar Medan. Gisteren hebben we een dagje vliegveld Singapore gedaan omdat onze middagvlucht gecancelled was en hebben we van 10 uur 's ochtends tot 8 uur 's avonds optimaal gebruik gemaakt van de skytrain om tussen alle terminals te reizen en zo de tijd te doden. Singapore airport kent voor ons geen geheimen meer. Uiteindelijk toch nog aangekomen in Kuala Lumpur waar we verwelkomd werden door de verlichtte Petronas Towers aan een donkere skyline...
Om te voorkomen dat we echt sterallures zouden krijgen, vertrokken we net op tijd naar Yogjakarta. Daar kan ik kort over zijn: ons hotel had een groot zwembad en daar hebben we gebruik van gemaakt. Enerzijds om die bruine tint nog wat bruiner te maken (ik ben over een week immers al terug!), anderzijds om even bij te komen van alle indrukken van de afgelopen tijd. Indonesië kan heel hectisch zijn en de moskeeën die iedere dag stipt om kwart voor 5 een half uur gaan bidden/zingen met luidsprekers aan zodat je thuis ook mee kan doen, zijn niet bevorderlijk voor een goede nachtrust.
Vanuit Yogja zijn we met een 8 uur durende treinrit door groen berglandschap, rijst terrassen en watertjes naar Bandung vertrokken. Treinen is een fantastische manier van reizen en niet in de laatste plaats vanwege het idiote verkeer op de weg. In Bandung hebben we wat resten uit de Nederlandse tijd bekeken, zijn we afgezet door een taxichauffeur die 20 minuten rond heeft gereden om ons van het treinstation naar het hotel te brengen, terwijl dit eigenlijk nog geen 500 meter uit elkaar lag (ok, misschien hadden wij wat meer research moeten doen) en dachten we dat we in een hippe bar beland waren, maar bleek dit een plek te zijn waar vrouwen worden opgepikt. Dit verklaarde meteen waarom ons gevraagd werd of we soms "vers vlees" waren (misschien had daar het lampje moeten gaan branden).
Vanuit Jakarta, waar we de oude stad Batavia rond zijn geweest en heerlijk hebben geluncht in een prachtig oud Nederlands koloniaal gebouw, vlogen we naar Medan op Sumatra. In no time hadden we een prive chauffeur met auto geregeld voor de komende 5 dagen, met als eerste stop Bukit Lawang.
Een dag zoals we die daar hebben beleefd is wat reizen zo ontzettend top maakt. 's Ochtends loop je in de jungle om op een afstand van nog geen meter een echte orang oetan te zien (de jungle was nat en glad en daar heb je een fijne motoriek voor nodig. Als ik er weer eens onderuit gleed spraken de gidsen de bemoedigende woorden; oh, you are a city girl, we are jungle boys!, waarna ze met zijn tweeën op hun teenslippers mij op mijn stevige schoenen naar beneden hielpen).
De jungle boys wilden ons de rest van de dag ook op sleeptouw nemen. Zo crossten we 's middags op de brommer door Bukit Lawang en waren we 's avonds eregasten op een echte Javaanse bruiloft. Daar heb ik de meest bizarre momenten uit mijn leven beleefd. Een sessie "Black Magic": geesten van voorouders worden opgeroepen waarna het nageslacht (vooral jonge mannen) door deze geesten worden bezeten. Mannen uit het publiek beginnen ineens spastisch te stuiteren op het moment dat de geest het lichaam binnentreed en gaan vervolgens bloemen eten, op blote voeten door het vuur dansen, krijgen het idee dat ze een aap zijn en maken met blote tanden een kokosnoot open en staan tussendoor in een trance te dansen. Ongelooflijk, maar ik heb het met mijn ogen zien gebeuren.
Hierna konden we nog niet gaan slapen, dus sloten we de dag af in een bar ergens boven op een berg. Er moest en zou gedanst worden, dus werd er een hele Michael Jackson CD gedownload en mochten we niet naar huis voordat alle nummers gespeeld waren. Daar stonden we dan: als enige Westers, vrouw en boven de 1m60 te midden van heel veel jungle boys. Je had er bij moeten zijn.
Stop 2 was Berastaggi, waar we een duik in hotpools hebben genomen en wat Batak dorpjes hebben bezocht. Batakkers zijn de oorspronkelijk bewoners van Sumatra en hebben hun eigen interessante cultuur, waarin bijvoorbeeld schoonzoon en schoonvader niet rechtstreeks met elkaar mogen praten en een gebruiksvoorwerp gebruiken:
Schoonzoon: Hé asbak, ik heb dorst, kan je met vertellen waar ik wat te drinken kan vinden?
Schoonvader: Asbak, als je naar rechts gaat en de keuken in loopt vind je het in het onderste kastje.
Niet omslachtig toch? Bijna ben ik hier Nienke kwijt geraakt, toen een vrouw haar vrijgezelle broer als ideale huwelijkskandidaat aanbood. Gelukkig vroeg Nienke om wat meer bedenktijd, zodat we dezelfde dag nog verder konden gaan naar Samosir eiland in Lake Toba.
Bij gebrek aan een tweede brommer bestuurder voor een rondtocht over het eiland, besloot ik het heft in eigen handen te nemen. Stiekem vond ik dat best een goed idee, omdat ik nu zelf mijn snelheid en mijn inhaalmanouvres kon bepalen en zo wierpen de oefeningen van vroeger op mijn broertje zijn Thomas toch nog zijn vruchten af (ik heb altijd geweten dat dat ergens goed voor zou zijn :-)). Klein probleem was dat ik geen enkele vorm van een licentie had, maar de enige politieman op het eiland was hier niet van onder de indruk en overhandigde mij zijn eigen brommer (zonder nummerplaat), omdat deze veiliger zou zijn.
Na een uitgebreidde massage in de plaatselijke salon was het al weer tijd om terug te rijden naar Medan. Gisteren hebben we een dagje vliegveld Singapore gedaan omdat onze middagvlucht gecancelled was en hebben we van 10 uur 's ochtends tot 8 uur 's avonds optimaal gebruik gemaakt van de skytrain om tussen alle terminals te reizen en zo de tijd te doden. Singapore airport kent voor ons geen geheimen meer. Uiteindelijk toch nog aangekomen in Kuala Lumpur waar we verwelkomd werden door de verlichtte Petronas Towers aan een donkere skyline...
-
21 Augustus 2009 - 07:38
Anneloes:
Hej nichtje!
Ik zal maar weer eens een berichtje plaatsen, want ben je niet vergeten hoor! :) We hebben je mooie kaartje ook gehad hier, leuk leuk!! Ziet er wel gaaf uit daar, die orang oetans ook geweldig!
En ga je je verjaardag nog goed vieren daar? ;) Of doe je dat als je terug bent?
Zie je snel weer eens!
Veel plezier nog voor even!
Kus! Anneloes!
-
21 Augustus 2009 - 11:04
Asbak:
Haha, wat een bizar verhaal! En echt super vette foto's! Wat eem hotties die jungle boys, neem je er één voor me mee? Ik ben blij dat je volgende week weer terug komt,
XXXX Iris -
21 Augustus 2009 - 16:50
Henk En Thea :
Zo we kunnen zie en lezen gaat het jullie goed daar, geniet er van en een fijne verjaardag en geniet er van!!!
Groetjes je oom en tante uit Rosmalen -
22 Augustus 2009 - 05:05
Mathijs:
Ha Iris,
Gefeliciteerd! Met je verjaardag natuurlijk, maar ook met weer zoveel mooie avonturen. Zoals gezegd gaan we het over een weekje natuurlijk allemaal even vieren onder het genot van een oerhollands drankje.
Veel plezier nog even en ik spreek je snel.
x Mathijs
P.S. Geesten bestaan niet hoor, rare mensen wel ; ) -
22 Augustus 2009 - 09:49
Ellen:
Weer geweldige verhalen!! En super mooie foto's!!
Mocht mijn smsje niet zijn aangekomen:
Happy Birthday chick!!
Dat je maar een fijne dag mag hebben in Kuala Lumpur :D!
Liefs! -
22 Augustus 2009 - 09:59
Froukje:
Geniet van je laatste weekje en een fijne verjaardag!! xx -
22 Augustus 2009 - 10:34
Stef:
Wat een avonturen weer! Leuk om die verhalen te lezen. Enne, gefeliciteerd met je verjaardag!!! Doe ook de groeten aan Nienke.
Stef -
23 Augustus 2009 - 06:56
Nel:
Lieve Iris, alsnog gefeliciteerd met je verjaardag!!!! Ben op het moment weer heel druk bij de tennisclub i.v.m. het bavariatoernooi, vandaar dat dit berichtje 1 dag te laat is. Alles wat je schrijft, is super leuk om te lezen en de foto's spreken voor zich. Schitterend! Wat een mooie ervaring weer.Nu nog een paar daagjes genieten en dan een hele goeie terugreis en meteen weer vol aan de bak in Utrecht.
We zien elkaar binnenkort,
xxx Nel -
23 Augustus 2009 - 06:57
Nel:
Lieve Iris, alsnog gefeliciteerd met je verjaardag!!!! Ben op het moment weer heel druk bij de tennisclub i.v.m. het bavariatoernooi, vandaar dat dit berichtje 1 dag te laat is. Alles wat je schrijft, is super leuk om te lezen en de foto's spreken voor zich. Schitterend! Wat een mooie ervaring weer.Nu nog een paar daagjes genieten en dan een hele goeie terugreis en meteen weer vol aan de bak in Utrecht.
We zien elkaar binnenkort,
xxx Nel -
25 Augustus 2009 - 08:04
Marjon:
Beste Iris,
Hier nog even een verlate verjaardagsgroet.Wij zijn zondag terug gekomen van een vakantie uit Italie en oostenrijk . Was ook erg leuk maar iets minder avontuurlijk als jou vakantie.Het ga je goed en tot binnenkort in nederland.
Groetjes Noest, Anouk en Marjon.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
