Hongkong: Live it. Love it.
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Iris
15 April 2009 | Hong Kong, Hong Kong
Bovenstaande woorden stonden op het eerste spandoek waar ik binnen een minuut na aankomst tegenaan liep (hoewel mijn cursus Engels nog moet starten, had ik al wel enig idee wat dit betekende), nadat ik een kleine 17 uur onderweg was geweest.
Elke reis start met afscheid nemen en dat wordt nooit leuk, hoewel een heus afscheidscommittee in de vorm van pa, ma, Jeroen, Nienke en Eline het vlak voor vertrek nog wel gezellig maakte. Ze lieten me uiteindelijk de douane doorgaan, maar niet voordat ik ze had verzekerd dat ik goed op mezelf zou passen. Zodoende vroeg ik de stewardess in het vliegtuig naar Hongkong of het wel veilig was dat de regen van buiten via het raam naar binnenkwam (in Londen regende het, daarom ga ik dus Engels leren in Australie). Dat was niet de bedoeling: 2 uur later en een reparatie verder konden we alsnog vertrekken (het mag duidelijk zijn dat ik dat niet ben geweest, maar het past zo mooi in het verhaal ;-)).
Wat ik me van Hongkong 4 jaar geleden kan herinneren is dat alles er heel erg goedkoop was, er haast niemand Engels sprak en ik een lopende attractie was. Tijden veranderen: de prijzen hebben Westerse hoogten aangenomen, zolang Hongkongnezen(?) er zelf voordeel bij hebben spreken ze allemaal Engels en van blonde haren met een lengte van 1,83 kijkt bijna niemand meer op. Toch jammer dat de tijd zo snel kan gaan.
Desondanks heb ik me de afgelopen 5 dagen uitstekend vermaakt. Op zondag wilde ik een bezoekje brengen aan Ngong Ping Village, bekend vanwege de grote Boeddha, van maar liefst 26 meter hoog. Je kan erheen met een kabelbaan rit van 25 minuten zodat je ook nog wat van de omgeving ziet. Toerist als ik ben, leek me dat wel wat. Het was echter Paaszondag: omdat 4358 andere Chinezen (ongeveer, ik raakte halverwege de tel kwijt) op hetzelfde idee waren gekomen heb ik maar liefst 2 uur in de rij gestaan voor die kabelbaan. Ach, het was niet alsof ik iets beters te doen had. Voor me in de rij stonden echter vijf kleine spleetogen, die na 1 uur iets grappigs aan mij ontdekt hadden. In hun onverstaanbare taal hebben ze de daaropvolgende 60 minuten me uit staan lachen. Wat had ik graag Chinees gesproken om daarna die verbaasde gezichten te kunnen zien.
Een van de andere hoogtepunten is het eiland Cheung Chau, dat links van Lantau ligt. Volgens het reisboekje een plek waar "het onaangetaste oude China in al zijn hoedanigheid" (ofzoiets), nog waar te nemen was. Na een interne discussie met mezelf (mm.. Hongkong Island vandaag? Of morgen? Of Cheung Chau morgen? Of toch vandaag?), zag ik een veerboot die binnen 15 minuten naar Cheung Chau zou vertrekken, zodat ik besloot dat het dat maar werd. Daar bleek ik geen spijt van te krijgen: uitgerekend die dag was er een festival waarbij de lokale bevolking een gekleurd t-shirt aanhad. Niet zomaar een gekleurd t-shirt: dat t-shirt gaf aan bij welk groep ze hoorde (die met dezelfde kleur t-shirt aan). Bij iedere groep hoorde een grote draak met toeters en bellen. Vervolgens liepen de groepen over straat en als ze elkaar dan tegenkwamen werd er luid op trommels geslagen en maakten de draken een dansje met elkaar. Wat wil je nog meer?
De dag daarna was een interne discussie over wat te doen niet meer nodig, alleen Hongkong Island was nog over. Het zakendistrict van de stad. Om het de forensen wat makkelijker te maken (Hongkong Island is een grote heuvel) hebben ze van boven naar beneden gewoon een roltrap gebouwd van 800 meter. Prima voor wat sight-seeing. Een van de wolkenkrabbers is van de bank of China, het schijnt dat je vanaf de 43ste verdieping mooi uitzicht hebt over het havengebied. Nadat ik wat demonstranten omzeild had (die ik dinsdag bij bijna iedere bank tegenkwam, ook hier is de kredietcrisis doorgedrongen), heb ik inderdaad van mooi uitzicht kunnen genieten :-).
's Avonds mijn stedentrip afgesloten door de Symfonie of Lights te zien. Een licht en geluidshow van alle hoge torens in het havengebied. Filmpje daarvan volgt, als ik erachter ben hoe dat moet. Hetzelfde geldt voor de foto's, dan kan ik wel, maar mijn kabeltje zit in de backpack die momenteel onderweg is om alvast het vliegtuig in te stappen. Over ongeveer 2,5 uur ga ik daar achteraan, op naar Australie!!!
Tot slot: Hongkong: Live it. Love it? Like it. Al is het maar omdat love it zo hysterisch Amerikaans klinkt.
Elke reis start met afscheid nemen en dat wordt nooit leuk, hoewel een heus afscheidscommittee in de vorm van pa, ma, Jeroen, Nienke en Eline het vlak voor vertrek nog wel gezellig maakte. Ze lieten me uiteindelijk de douane doorgaan, maar niet voordat ik ze had verzekerd dat ik goed op mezelf zou passen. Zodoende vroeg ik de stewardess in het vliegtuig naar Hongkong of het wel veilig was dat de regen van buiten via het raam naar binnenkwam (in Londen regende het, daarom ga ik dus Engels leren in Australie). Dat was niet de bedoeling: 2 uur later en een reparatie verder konden we alsnog vertrekken (het mag duidelijk zijn dat ik dat niet ben geweest, maar het past zo mooi in het verhaal ;-)).
Wat ik me van Hongkong 4 jaar geleden kan herinneren is dat alles er heel erg goedkoop was, er haast niemand Engels sprak en ik een lopende attractie was. Tijden veranderen: de prijzen hebben Westerse hoogten aangenomen, zolang Hongkongnezen(?) er zelf voordeel bij hebben spreken ze allemaal Engels en van blonde haren met een lengte van 1,83 kijkt bijna niemand meer op. Toch jammer dat de tijd zo snel kan gaan.
Desondanks heb ik me de afgelopen 5 dagen uitstekend vermaakt. Op zondag wilde ik een bezoekje brengen aan Ngong Ping Village, bekend vanwege de grote Boeddha, van maar liefst 26 meter hoog. Je kan erheen met een kabelbaan rit van 25 minuten zodat je ook nog wat van de omgeving ziet. Toerist als ik ben, leek me dat wel wat. Het was echter Paaszondag: omdat 4358 andere Chinezen (ongeveer, ik raakte halverwege de tel kwijt) op hetzelfde idee waren gekomen heb ik maar liefst 2 uur in de rij gestaan voor die kabelbaan. Ach, het was niet alsof ik iets beters te doen had. Voor me in de rij stonden echter vijf kleine spleetogen, die na 1 uur iets grappigs aan mij ontdekt hadden. In hun onverstaanbare taal hebben ze de daaropvolgende 60 minuten me uit staan lachen. Wat had ik graag Chinees gesproken om daarna die verbaasde gezichten te kunnen zien.
Een van de andere hoogtepunten is het eiland Cheung Chau, dat links van Lantau ligt. Volgens het reisboekje een plek waar "het onaangetaste oude China in al zijn hoedanigheid" (ofzoiets), nog waar te nemen was. Na een interne discussie met mezelf (mm.. Hongkong Island vandaag? Of morgen? Of Cheung Chau morgen? Of toch vandaag?), zag ik een veerboot die binnen 15 minuten naar Cheung Chau zou vertrekken, zodat ik besloot dat het dat maar werd. Daar bleek ik geen spijt van te krijgen: uitgerekend die dag was er een festival waarbij de lokale bevolking een gekleurd t-shirt aanhad. Niet zomaar een gekleurd t-shirt: dat t-shirt gaf aan bij welk groep ze hoorde (die met dezelfde kleur t-shirt aan). Bij iedere groep hoorde een grote draak met toeters en bellen. Vervolgens liepen de groepen over straat en als ze elkaar dan tegenkwamen werd er luid op trommels geslagen en maakten de draken een dansje met elkaar. Wat wil je nog meer?
De dag daarna was een interne discussie over wat te doen niet meer nodig, alleen Hongkong Island was nog over. Het zakendistrict van de stad. Om het de forensen wat makkelijker te maken (Hongkong Island is een grote heuvel) hebben ze van boven naar beneden gewoon een roltrap gebouwd van 800 meter. Prima voor wat sight-seeing. Een van de wolkenkrabbers is van de bank of China, het schijnt dat je vanaf de 43ste verdieping mooi uitzicht hebt over het havengebied. Nadat ik wat demonstranten omzeild had (die ik dinsdag bij bijna iedere bank tegenkwam, ook hier is de kredietcrisis doorgedrongen), heb ik inderdaad van mooi uitzicht kunnen genieten :-).
's Avonds mijn stedentrip afgesloten door de Symfonie of Lights te zien. Een licht en geluidshow van alle hoge torens in het havengebied. Filmpje daarvan volgt, als ik erachter ben hoe dat moet. Hetzelfde geldt voor de foto's, dan kan ik wel, maar mijn kabeltje zit in de backpack die momenteel onderweg is om alvast het vliegtuig in te stappen. Over ongeveer 2,5 uur ga ik daar achteraan, op naar Australie!!!
Tot slot: Hongkong: Live it. Love it? Like it. Al is het maar omdat love it zo hysterisch Amerikaans klinkt.
-
15 April 2009 - 13:21
Nichtje Anneloes:
Potverdrie, het zal toch niet waar zijn dat ik de eerste krabbel/bericht ga sturen he haha!
Jammer dat ik je niet nog ff gezien heb voor je ging, maar in Utrecht was het natuurlijk al erg gezellig!
Ik zit nu op een kil kantoor, terwijl t buiten 25 graden is. Hels dus!!
Leuk verhaaltje heb je weer geschreven. Have fun!!
Dikke kus Anneloes! -
15 April 2009 - 14:38
Jetske:
Haha :).
Lig hier helemaal in een deuk om je stukje! Je hebt je goed vermaakt daar; cool!! Goede vlucht en tot horens weer!!
Liefs, Jetske -
15 April 2009 - 14:56
Monique:
Zo te lezen heb je je de eerste dagen prima vermaakt! Helemaal goed dus! Hong Kong lijkt me na het lezen van je stukje vooral druk druk druk, maar ook erg afwisselend!
Je verhaaltje leest trouwens lekker weg! Prima kost dus voor een saai middagje in Haaren...
Verder kan ik alleen maar zeggen dat ik ook heel blij ben dat jij je cursus in Australie volgt en niet in Londen ;)
Nou have fun in Australie en ik kijk alvast uit naar je volgende verslagje!
xje Monique -
15 April 2009 - 15:08
Nienke:
Hihi, alleen om die verhalen willen we al dat je op reis gaat :)
Leuk die lichtshow... was zeker geluk dat je net op dat moment in hong kong was, hahaha ;)
Kuss
ps. lees mijn mailtje van vanmorgen morgen maar over, ik was denk ik het tijdsbesef een beetje kwijt :P -
15 April 2009 - 16:49
Het Kapotte Raampje:
Ik bevestig dat niet het niet Irisje was die mij aansprak. Ik wil mijn oprechte excuses aanbieden voor de opgelopen vertraging....dikke kus jeroen! -
15 April 2009 - 19:50
Elientje:
love it, like it, joh je hebt die cursus engels helemaal niet meer nodig, net als je vest hoe was t ook alweer..irreversible of reversible haha ;) maar goed het was ook nog vroeeeg toen..
maar klinkt goed die hong kong verhalen! niks hong kong weg jong maar helemaal t vrouwtje haha..
hoop dat je veilig in autstralie bent aangekomen! succes met het vroege opstaan en ik reken op een snelle update he!
dikke kus! -
16 April 2009 - 07:56
Iris Xs:
OOh! Die vijf kleine spleetogen ben ik ook wel eens tegengekomen, heel vervelend :P
Goed dat je het overleefd hebt chick! Succes in Aussie XXXX -
16 April 2009 - 09:12
Tante Nel:
leuk om je verhaal te lezen!! Wat een schrijftalent, let wel op je spelling(haha).
Die 5 chinezen mogen hopen dat ze niet naar australie gaan en je nog een keertje tegen komen.
Veel plezier en tot snel schrijfs,
xxx -
16 April 2009 - 09:39
Rutger:
Potverdrie, zo kort pas op reis en al zoveel avontuur, dat belooft nog wat! Nu op weg naar de zon en het goede weer! Hou ons op de hoogte met je verhalen (misschien moet je ze net als Kluun gewoon uitbrengen in een speciale editie :-), niet Klunen maar Laten)!
Groetjes en tot 28 juni!
-
17 April 2009 - 19:34
Nienke:
Papa en mama vinden je tekstje ook weer prachtig en je bent een krentebol (dat is een compliment... rare jonge die papa :) ) -
18 April 2009 - 07:10
Manon:
Mevrouw de Laat!
Echt leuk om je verhaal te lezen. Ik blijf je volgen. Veel plezier nog!
xxx Manon -
19 April 2009 - 08:55
Charlotte:
Hee lieve Iris!
Wat een spannende reisverhalen weer, ik zou het toch graag willen zien, lange blonde Iris in Azie ;)
Veel plezier daar en in Australie!! En pas goed op jezelf natuurlijk :)
liefs Charlotte -
20 April 2009 - 15:12
Marianne:
Iris! Het was weer hilarisch en vanouds iris-schrijf-stijl, haha, topstukje! Ik ben benieuwd naar je verhalen van Australie! Ik hoorde van je moeder dat je daar in ieder geval veilig bent aangekomen, dat scheelt! Onze moeders gaan vanavond zwemmen, dus ze zullen flink over je roddelen, of praten ;-) net wat je wilt, dus ik zal morgen wel meer verhalen over je horen! Heel veel plezier! -
23 April 2009 - 10:07
Rik:
Leuk stuk! ben heel benieuwd naar je volgende avonturen.
De states waren erg vet, de SSU heeft echt een vette reis neergezet met een leuk programma!
Heel veel plezier en wacht niet te lang met de je volgende verhalen ;)! -
24 April 2009 - 16:06
Pa En Ma:
Werkt het internet niet meer in Austalië? We zitten al meer dan een week op een verhaaltje te wachten. Misschien is het een goed idee om je verhaaltje in het engels te doen. Kunnen we zien of je al vorderingen maakt! Hier is het nog steeds mooi weer. Kusjes van Pa en Ma. -
25 April 2009 - 20:11
Tante Annelies:
hi iris, hier schreibt tante annelies aus austria.
we zijn alweer 6 dagen terug van nederland. vorige week zaterdag avond hebben we bij mama mosselen
gegeten. alfred en papa en mama met elkaar 4 kilo. ik daarvan maar 2 mosseltjes geproefd. de smaak is om
aan te wennen, die beesjes zien er zo akelig uit. mama
had voor mij een extra normaal visje gemaakt met rouwkostsla. erg lief en lekker. papa en mama en alfred hebben van de mosselen gesmuld. puma is mooi en erg ijdel. een echte poes. we zij ook een dagje met zijn tweeen naar
scheveningen geweest. de zee was erg luid, dat vond ik mooi, ik heb gelezen wat
je allemaal in hong kong beleefd hebt, en how is your english course doing.
in australien erg hot? hier
ist es einfach herrlich im
garten. de tulpen staan volop in bloei. zo meisje, ik wens je nog een fijn tijd en ik zal nog wel eens op je site gaan kijken.
groetjes van tante annelies -
27 April 2009 - 11:52
Ellen:
Leuke verhalen weer!! Ik ben net terug uit Moskou en dat was helemaaaal top!
Ben benieuwd naar je volgende update :)!
Liefs en dikke kus uit Tilburg!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
