De cirkel is rond
Door: Iris
Blijf op de hoogte en volg Iris
17 April 2012 | Brazilië, Rio de Janeiro
Wie John Grisham´s The Testament kent, heeft ongetwijfeld een beeld van de Pantanal. Zoals vaak het boek beter is dan de beelden gaat dat in dit geval niet op. Nog geen 24 uur nadat mijn vliegtuig in Cuiaba geland was, zat ik in een auto op de Transpantaneira richting Pouso Alegro. Deze fazenda (soort van boerderij, maar ook weer niet, meer een lodge idee) zou de eerste dagen de uitvalbasis zijn. Hoewel ik kwam met het idee om heel veel wildlife te zien, wist ik niet zo goed wat te denken toen ik in het eerste verblijf zes gepensioneerde degelijke Duitsers aan de lunch zag zitten. Ze hadden de beste verrekijkers, camera´s en boeken over de flora & fauna in de Pantanal en met hun bril op het puntje van hun neus bespraken ze niet alleen hun laatste bezichtigingen, maar bediscussieerden ze ook waar de ontbrekende dieren zich zouden kunnen bevinden. Dit alles met een passie alsof het gesprek over vrouwen of voetbal ging. Het was een interessant tafereel om te observeren.
Na de lunch ging onze groep, die naast mij alleen uit een andere jongen en de gids bestond, het bos in met goede schoenen, sokken over de broek voor slangen, lange mouwen voor de muggen en een hoed voor het geval er wat op je hoofd valt (dit was niet mijn idee). Ook de deet 50% moet niet vergeten worden, want als je dat wel doet, kan mijn groepsgenoot uit ervaring vertellen dat je als souvenier een kleine 200 muggenbulten mee naar huis neemt (geen grap). We zagen capucijn en marmoset apen, toekans, wolven, de grote hoorn uil, capibara´s, tarantula´s, blauwe ara´s en zo kan ik nog wel even doorgaan met een rijtje exotische vogels en zoogdieren.
Naast tropisch regenwoud is er ook veel ondergelopen savannegebied dat wordt bewoond door 3 miljoen kaaimannen. Hier kan je gewoon te paard doorheen, als je maar oplet dat je paard niet op een kaaiman stapt, want dan gaat hij stuiteren en lig je er naast. De tocht had wel wat weg van scene´s uit Droomvlucht; zoveel groen, gekleurde bloemen en vogels. De ogen van de kaaimannen die je aanstaarden op soms nog geen twee meter afstand zorgden voor het avontuurlijke gedeelte.
Het is moeilijk te beschrijven hoe mooi de Pantanal is. Door het ontbreken van asfaltwegen, de grootste dichtheid flora en fauna ter wereld, en het feit dat de fazenda´s klein zijn en kilometers van elkaar vandaan liggen, krijg je het idee alsof je een hele andere wereld binnen stapt. De wereld van de natuur en de dieren in plaats van de wereld van de mens. Het klinkt zweveriger dan dat ik het bedoel, maar om hier vier dagen door te brengen is een unieke ervaring (en een rib uit je lijf, maar elke cent meer dan waard).
Terug in Cuiaba bleek het ineens Pasen te zijn. Uiteraard was alles dicht, had ik geen eten en eindigde ik de dag in de enige open bar met het meezingen van het hele Engelse repetoire van de karaoke machine met partner in crime Lauro. Godzijdank waren er geen toeschouwers en was mijn microfoon kapot, waardoor niemand in de gaten had dat ik hier en daar een toontje(s) miste. Eieren zoeken is ook zo 2011.
Een doorsnee busrit van 20 uur bracht me in Bonito, waar ik zowaar twee Vughtenaren tegen kwam (hoe klein is de wereld). Het hoogtepunt van dit dorpje is echter de rivier waar je in je wetsuit met snorkel uitrusting 3 kilometer in mee stroomt en jezelf in een aquarium waant. Onder, boven, links en rechts van je is vis, zeewier, boomstammen en andere dingen die je ook in een aquarium tegen zou kunnen komen. Prima dag.
Bonito ligt maar 18 uur bussen van Foz do Iguacu vandaan, dus besloot ik mijn laatste weekend bij Camila door te brengen. Omdat het kon gingen we lunchen in Argentinie met een heerlijke steak en de bekende rode Mendoza Malbec wijn en aten we nog een keer bij mijn favoriete Braziliaanse churrascaria waar het vlees op zwaarden aan je tafel wordt gebracht. Naast eten hebben we vooral niks gedaan en dat was heel relaxt.
Volgens een Braziliaans bijgeloof sluit je een cirkel op het moment dat je ergens bent waar je een eerste keer ook was. Ik begon mijn reis in Rio de Janeiro en ben er nu 3,5 maand later en vele mooie momenten rijker weer terug. Het was een onvergetelijk avontuur.
Donderdag om 18:00 sta ik als het goed is weer op Nederlandse bodem en moet ik officieel gaan nadenken over een grote-mensen-baan. Is Floortje Dessing niet toe aan haar pensioen?
Na de lunch ging onze groep, die naast mij alleen uit een andere jongen en de gids bestond, het bos in met goede schoenen, sokken over de broek voor slangen, lange mouwen voor de muggen en een hoed voor het geval er wat op je hoofd valt (dit was niet mijn idee). Ook de deet 50% moet niet vergeten worden, want als je dat wel doet, kan mijn groepsgenoot uit ervaring vertellen dat je als souvenier een kleine 200 muggenbulten mee naar huis neemt (geen grap). We zagen capucijn en marmoset apen, toekans, wolven, de grote hoorn uil, capibara´s, tarantula´s, blauwe ara´s en zo kan ik nog wel even doorgaan met een rijtje exotische vogels en zoogdieren.
Naast tropisch regenwoud is er ook veel ondergelopen savannegebied dat wordt bewoond door 3 miljoen kaaimannen. Hier kan je gewoon te paard doorheen, als je maar oplet dat je paard niet op een kaaiman stapt, want dan gaat hij stuiteren en lig je er naast. De tocht had wel wat weg van scene´s uit Droomvlucht; zoveel groen, gekleurde bloemen en vogels. De ogen van de kaaimannen die je aanstaarden op soms nog geen twee meter afstand zorgden voor het avontuurlijke gedeelte.
Het is moeilijk te beschrijven hoe mooi de Pantanal is. Door het ontbreken van asfaltwegen, de grootste dichtheid flora en fauna ter wereld, en het feit dat de fazenda´s klein zijn en kilometers van elkaar vandaan liggen, krijg je het idee alsof je een hele andere wereld binnen stapt. De wereld van de natuur en de dieren in plaats van de wereld van de mens. Het klinkt zweveriger dan dat ik het bedoel, maar om hier vier dagen door te brengen is een unieke ervaring (en een rib uit je lijf, maar elke cent meer dan waard).
Terug in Cuiaba bleek het ineens Pasen te zijn. Uiteraard was alles dicht, had ik geen eten en eindigde ik de dag in de enige open bar met het meezingen van het hele Engelse repetoire van de karaoke machine met partner in crime Lauro. Godzijdank waren er geen toeschouwers en was mijn microfoon kapot, waardoor niemand in de gaten had dat ik hier en daar een toontje(s) miste. Eieren zoeken is ook zo 2011.
Een doorsnee busrit van 20 uur bracht me in Bonito, waar ik zowaar twee Vughtenaren tegen kwam (hoe klein is de wereld). Het hoogtepunt van dit dorpje is echter de rivier waar je in je wetsuit met snorkel uitrusting 3 kilometer in mee stroomt en jezelf in een aquarium waant. Onder, boven, links en rechts van je is vis, zeewier, boomstammen en andere dingen die je ook in een aquarium tegen zou kunnen komen. Prima dag.
Bonito ligt maar 18 uur bussen van Foz do Iguacu vandaan, dus besloot ik mijn laatste weekend bij Camila door te brengen. Omdat het kon gingen we lunchen in Argentinie met een heerlijke steak en de bekende rode Mendoza Malbec wijn en aten we nog een keer bij mijn favoriete Braziliaanse churrascaria waar het vlees op zwaarden aan je tafel wordt gebracht. Naast eten hebben we vooral niks gedaan en dat was heel relaxt.
Volgens een Braziliaans bijgeloof sluit je een cirkel op het moment dat je ergens bent waar je een eerste keer ook was. Ik begon mijn reis in Rio de Janeiro en ben er nu 3,5 maand later en vele mooie momenten rijker weer terug. Het was een onvergetelijk avontuur.
Donderdag om 18:00 sta ik als het goed is weer op Nederlandse bodem en moet ik officieel gaan nadenken over een grote-mensen-baan. Is Floortje Dessing niet toe aan haar pensioen?
-
18 April 2012 - 02:17
Annet:
Hi Iris,
Ik heb genoten van je verhalen, jammer dat dit al weer de laatste is.
Geniet van je laatste dagen en een goede reis naar huis.
Tot over een paar maanden!
xx Annet
-
18 April 2012 - 06:30
Nienke:
Zucht.. wat een leven!! Ik zat weer even voor een paar minuutjes niet in Nederland! Dank je wel! Kuss -
18 April 2012 - 06:30
Rozan:
Hee Iris,
wat een geniaal verhaal weer! Ik kan niet vertellen hoe jaloers ik ben dat je wolven hebt gezien ... GAAF!!! Geniet er nog heel even van, heb een goede vlucht terug!!
tot snel! xx -
18 April 2012 - 06:47
Maike:
Heel jammer dat dit alweer (voorlopig dan, want dat kan nooit lang duren) je laatste verhaal is. T was voor mij iig een heerlijk onderbreking tijdens het werk bij mijn grote-mensen-baan. Tot snel weer. Kan je mooi helpen met verhuizen, 12 mei gaan we terug naar het schone brabantse Breda! Goede vlucht terug.
xxx -
18 April 2012 - 06:50
Eefje:
Lijkt me echt super, zat hete in te beelden maar in m'n gedachten zal het niet zo mooi zijn als in het echt! Ben benieuwd naar je verhalen!
Hele fijne reis en ik zie je snel
Kus, ook van je kleine broertje! -
18 April 2012 - 08:13
Ellen:
Jij bent nu al een mijn favoriete opvolger van Floortje Dessing!!
Goede terugreis chick! Kus -
18 April 2012 - 08:42
Anneloes:
Wat een geweldig leven heb je toch! Hopelijk kan ik op een dag ook deze verhalen vertellen, want dit moet je toch een keer gedaan hebben denk ik! Tot snel xxx -
18 April 2012 - 08:50
Iris XS:
Ooh Iertje, zit het er alweer op joh?! Wat een avonturen, ben benieuwd of je de Duitse tafelbezetter (oh!) nog hebt kunnen vergezellen na al je ervaringen. Ik denk trouwens dat Floortje Dressing wel aan vervanging toe is hoor en met deze blog heb jij in ieder geval geen cv meer nodig!
Het bijna terugkomen betekend gelukkig ook dat het bijna koninginnedag is!! WHooeii leuk! Ik zie jou hopelijk dan, of eerder! Succes met de terugreis chicky XXX -
18 April 2012 - 09:46
Mignon:
Ja zou leuk zijn als duo baan of Jeroen gaat leren voor cameraman.
Goede reis, al zul je het niet meer lezen denk ik en ik zie je zondag.x -
18 April 2012 - 14:15
Machteld:
INderdaad jammer dat dit alweer het laatste verhaal is! Maar leuk dat je weer naar Nederland komt! Snel even borrelen! :) Goede reis! -
19 April 2012 - 13:53
Feodor:
Goede terugreiss!! al lees je het zeker pas als je al terugbent, maar toch. Zo een laatste verhaal klinkt goed maar super leuk dat je weer terug bent! :) Tot snel X -
21 April 2012 - 11:44
Catharien:
Iris, wát geweldig. Het lezen van ieder blog was een feest! Gaaf gaaf gaaf.
ik zie in 030 graag je foto's...als je een beetje bent bijkomen en geslapen (?).
Groetjes, Cath
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
