Rota das emoções
Door: Iris
Blijf op de hoogte en volg Iris
20 Maart 2012 | Brazilië, Belém
Oi, oi, oi, wat een briljante tijd heb ik weer gehad. Na Natal vertrok ik alleen naar Fortaleza voor één missie: camera nummer 3! Ook voor wat sightseeing natuurlijk, maar met het vooruitzicht op nog meer strand en al heel wat terugblikken op zon, zand en zee bleef ik dit keer in de stad. Net als in de meeste Braziliaanse kuststeden waren er (Nederlandse) koloniale overblijfselen te bewonderen, maar verder is het een doorsnee, niet zo bijzondere, stad.
Een bus en een 4WD rit brachten me in Jericoacaora, wat ik na precies 2 maanden eindelijk fatsoenlijk kon uitspreken. Jeri is een afgelegen kustdorpje dat bestaat uit 5 zandpaden waar je tijdens je gehele verblijf op blote vloeten kunt lopen. Heerlijk. Ik besloot dan ook om hier wat langer te blijven om te genieten van de zonsondergangen vanaf de duinen, de buggyrit naar azuurblauwe lagoons waar de hangmatten in het water staan en de BBQ´s in het hostel.
Vanaf Jeri loopt er een weg (naja weg, zand/strand/moeras-pad) via Parnaiba naar Barreirinhas die de route van emoties wordt genoemd; je wordt getrakteerd op ongerepte stranden, wild moeras en duinen met lagoons langs wegen die alleen toegankelijk zijn voor een 4WD. Wederom; Brazilie is fantastisch!
Met een 4WD verliet ik Jeri in de richting van Parnaiba. Het is momenteel regenseizoen dus hier en daar liep er een weg dood, waarbij we de ene keer met de auto toch 1,5 meter hoog water trotseeerden en waarbij we een andere keer een "pont" namen; een houten vlonder waarbij 2 Brazilianen met stokken de vlonder door het water duwden.
In Parnaiba wilde ik graag de Delta zien, maar helaas was ik de enige tourist in de stad. Dat hield in dat alle tours onbetaalbaar waren omdat ik voor minimaal 4 moest afnamen. Na zware onderhandelingen kreeg ik een prive gids voor een trekking door de woestijn, een vers gevangen-vis lunch en een kano tocht door de smallere gangen van de delta met uitzicht op gele kikkers, apen en veel arends.
Mijn volgende bestemming zou Barreirinhas zijn voor nationaal park Lencois Maranhenses. Ik wilde graag verder via de "rota das emoções", maar voor sommige stukken moet je een prive 4WD huren. Gelukkig kwam ik in Parnaiba een Braziliaanse familie (Douglas en Ricardo, getrouwd, met Douglas' moeder en haar buurvrouw) tegen die me wel mee wilde nemen en daarna besloot dat ik de daaropvolgende 3 dagen ook onderdeel was van hun vakantie. Een super leuke ervaring! In Barreirinhas liet ik ze uiteindelijk achter nadat ik ze verzekerd had om niet iedereen te vertrouwen en om volgend jaar met Carnaval terug te komen naar Brazilie :).
In Sao Luis kwam ik Ulrike tegen die, net als ik, richting Belem zou gaan. In plaats van een 10 uur durende nachtrit daarnaartoe, besloten we onze eigen overdag route te nemen zodat we wat van het land zouden zien (ok, mijn reden was ook dat de nachtbussen tussen Belem en Sao Luis regelmatig beroofd worden). 30 Uur, 1 boot, 4 bussen, een kokosnoot in Alcantra, een nacht in een gehucht waar 1 liter bier net wat meer dan een 1 euro kost en een picknick met uitzicht op de rode ibissen later, kan ik onze route aanraden.
Inmiddels ook afscheid genomen van Ulrike en klaar voor de boot. Morgenavond ga ik 3 nachten in een hangmat dobberen op de Amazone, voor tussenstop 1: Santarem!
Een bus en een 4WD rit brachten me in Jericoacaora, wat ik na precies 2 maanden eindelijk fatsoenlijk kon uitspreken. Jeri is een afgelegen kustdorpje dat bestaat uit 5 zandpaden waar je tijdens je gehele verblijf op blote vloeten kunt lopen. Heerlijk. Ik besloot dan ook om hier wat langer te blijven om te genieten van de zonsondergangen vanaf de duinen, de buggyrit naar azuurblauwe lagoons waar de hangmatten in het water staan en de BBQ´s in het hostel.
Vanaf Jeri loopt er een weg (naja weg, zand/strand/moeras-pad) via Parnaiba naar Barreirinhas die de route van emoties wordt genoemd; je wordt getrakteerd op ongerepte stranden, wild moeras en duinen met lagoons langs wegen die alleen toegankelijk zijn voor een 4WD. Wederom; Brazilie is fantastisch!
Met een 4WD verliet ik Jeri in de richting van Parnaiba. Het is momenteel regenseizoen dus hier en daar liep er een weg dood, waarbij we de ene keer met de auto toch 1,5 meter hoog water trotseeerden en waarbij we een andere keer een "pont" namen; een houten vlonder waarbij 2 Brazilianen met stokken de vlonder door het water duwden.
In Parnaiba wilde ik graag de Delta zien, maar helaas was ik de enige tourist in de stad. Dat hield in dat alle tours onbetaalbaar waren omdat ik voor minimaal 4 moest afnamen. Na zware onderhandelingen kreeg ik een prive gids voor een trekking door de woestijn, een vers gevangen-vis lunch en een kano tocht door de smallere gangen van de delta met uitzicht op gele kikkers, apen en veel arends.
Mijn volgende bestemming zou Barreirinhas zijn voor nationaal park Lencois Maranhenses. Ik wilde graag verder via de "rota das emoções", maar voor sommige stukken moet je een prive 4WD huren. Gelukkig kwam ik in Parnaiba een Braziliaanse familie (Douglas en Ricardo, getrouwd, met Douglas' moeder en haar buurvrouw) tegen die me wel mee wilde nemen en daarna besloot dat ik de daaropvolgende 3 dagen ook onderdeel was van hun vakantie. Een super leuke ervaring! In Barreirinhas liet ik ze uiteindelijk achter nadat ik ze verzekerd had om niet iedereen te vertrouwen en om volgend jaar met Carnaval terug te komen naar Brazilie :).
In Sao Luis kwam ik Ulrike tegen die, net als ik, richting Belem zou gaan. In plaats van een 10 uur durende nachtrit daarnaartoe, besloten we onze eigen overdag route te nemen zodat we wat van het land zouden zien (ok, mijn reden was ook dat de nachtbussen tussen Belem en Sao Luis regelmatig beroofd worden). 30 Uur, 1 boot, 4 bussen, een kokosnoot in Alcantra, een nacht in een gehucht waar 1 liter bier net wat meer dan een 1 euro kost en een picknick met uitzicht op de rode ibissen later, kan ik onze route aanraden.
Inmiddels ook afscheid genomen van Ulrike en klaar voor de boot. Morgenavond ga ik 3 nachten in een hangmat dobberen op de Amazone, voor tussenstop 1: Santarem!
-
20 Maart 2012 - 21:23
Nienke:
Kikkers, apen en veel arends... hummm flora en fauna kenner?? Bij dit stukje begon je verhaal iets van waarheid te verliezen :P whahahahaa!! Ik hoop dat je ze hebt vastgelegd met camera nr 3!! Kuss -
21 Maart 2012 - 08:26
Iris XS:
Route van emoties, wat poetisch mooi! Geniet nog chicky! XX -
21 Maart 2012 - 09:58
Rik:
Gaaf, wist niet dat je ook zo ver noordelijk zou gaan! krijg er haast weer zin van om terug te gaan! Peru en Bolivia van de baan dus? -
21 Maart 2012 - 18:37
Feodor:
leuk! leuk! leuk! let nou even op die camera 3, kunnen wij ook nog wat fotos zijn als je terug bent! ;) X -
21 Maart 2012 - 18:55
Frans En Carla:
Veel plezier in je hangmatje op de boot op de rivier de Amazone. -
22 Maart 2012 - 10:29
Frans En Mignon :
Even van ons een berichtje vanuit Egypte.
Kind wat een avonturen beleef je toch, echt een reis om nooit te vergeten.
Als je zoveel arenden hebt gezien zou je dan ook aan een of meerdere aredsveren kunnen komen?
Camera drie had wel als voordeel, dat we al van de foto's van jou en Jeroen hebben kun nen genieten.
Geniet nog lekker en we kijken alweer uit naar je volgende verslag.
x Frans en Mignon -
23 Maart 2012 - 15:48
Catharien:
wát een gave reis maak je toch Iris! Gaaf gaaf gaaf -
26 Maart 2012 - 09:17
Sjoerd:
Iris!! Ff bijgelezen, top verhalen en wat een goeie tijd moet je daar weer hebben. Geniet er nog ff van! kus -
28 Maart 2012 - 14:35
Eline:
Ik ben wel heel benieuwd hoe het in je hangmatje dobberend op de Amazone was!! Xx -
29 Maart 2012 - 14:48
Ellen:
Brazilië klinkt echt geweldig!
Vraag me af of dat op zo'n boot op de amazone je ook last hebt van wat ongedierte ;-)! X
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
